təsdiq — ə. bir şeyin doğruluğunu iqrar etmə; təsdiqləmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
patent — <lat. patentis – açıq, aydın> 1. İxtiraçının ixtirasını təsdiq edən şəhadətnamə, sənəd. 2. Alver, sənət və s. ilə məşğul olmaq hüququ verən şəhadətnamə. // Hər hansı hüququ, səlahiyyəti və s. ni təsdiq edən şəhadətnamə. Konsul patenti… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iqrar — is. <ər.> 1. Dil ilə söyləmə, ifadə etmə, dili ilə təsdiq etmə, etiraf. // Öz sözündə, əhdində möhkəmlik, dayanıq, səbat, sədaqət, vəfa. Əhdi dürüst ola, iqrarı möhkəm; Fikri zikri sənin sarı gərəkdir. Q. Z.. Aşinələr ixtilatında sədaqət… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iqrar — ə. 1) qərarlaş(dır)ma, yerləş(dir)mə; 2) dillə söyləmə, ifadə etmə, demə, söyləmə; 3) danışıq; 4) təsdiq etmə, qəbul etmə, boynuna alma, etiraf etmə; təsdiq, etiraf … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
istimalət — ə. 1) çəkmə, cəlb etmə; 2) təsdiq etmə, təsdiq … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bilet — <fr.> 1. Kitabça, kartoçka, vərəqə və s. şəklində olub, sahibinin partiyaya və ya hər hansı bir ictimai təşkilata mənsubiyyətini təsdiq edən sənəd. Partiya bileti. Komsomol bileti. Həmkarlar ittifaqı bileti. // Sahibinin hərbi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
etiraf — is. <ər.> Öz qüsur və nöqsanını, az çox özünün günahı olan bir şeyi inkar etməyib, qəbul etmə, təsdiq etmə, boynuna alma. Yüz şükr ki, yox sənə xilafım; İnsafım var, var etirafım. F.. Qadının etirafı və yaxud təsdiqi mənim marağımı təskin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
haqq — 1. <ər.> 1. sif. Doğru, düz, düzgün, həqiqi. Haqq iş. – Nahaq söz od vurar qəlbə, fəqət haqq söz keçər daşdan. S. V.. Bu haqdır, ağladıqca; Kişi qeyrətsiz olur. B. V.. // is. Ədalət, doğruluq, düzgünlük, düzlük, insaf. İnsafı tərk edib,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hə — (bəzən «ə» saiti uzadılaraq tələffüz olunur) əd. 1. Verilən suala müsbət cavab və ya təsdiq məqamında işlənir (yox ziddi); bəli, elədir. Hə, razıyam. – İmtahan verdinmi? – Hə, verdim. – Yemək istəyirsənmi? – Hə. – <Vəli:> Sultan bəyin evi… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
inkar — is. <ər.> Tanımama, rədd etmə, qəbul və təsdiq etməmə, danma. İkidir gərçi pəriçöhrələrin güftarı; Bir imiş bunların iqrarı ilə inkarı. Qövsi. İnkar etmək (eləmək, qılmaq) – bir şeyin varlığını, doğruluğunu və s. ni qəbul və təsdiq etməmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
